Graag wil ik aan je voorstellen, zonder trammelant, maar met tromgeroffel: Jurriaan, hub-coördinator en vliegende keep!
Jurriaan is verantwoordelijk voor het hoogwaardig verwerken van de grondstoffen die vanuit klanten bij ons terecht komen. Hij staat daarom (normaal gesproken) dagelijks klaar om onze fietsers op te vangen en de opgehaalde grondstoffen op kwaliteit te controleren. Terwijl onze fietsers een kopje koffie drinken of een lekkere boterham eten, staat Jurriaan buiten om alle grondstoffen te sorteren. Altijd, dus ook als het waait, regent of we toevallig geluk hebben met de zon. Jurriaan pakt alles op en is een echte doener!
“Tijdens mijn stageperiode was het nooit moeilijk om mij te motiveren om te gaan fietsen, dat vond ik juist leuk.”
En dat hij dat leuk vindt, is maar goed ook, want in deze tijd vol corona-maatregelen, is Jurriaan wederom degene die zelf de vrachtfiets ter hand neemt en de grondstoffen ook zelf ophaalt.
Vanuit zijn studie Global Project & Change Management, in zijn eigen woorden duurzame bedrijfskunde, begon hij in juni 2019 af te studeren bij de Clique. Hier vond hij precies wat hij zocht binnen een afstudeerstage: een klein team, echt impact zien van zijn eigen werk, gewaardeerd worden én werkzaam binnen de circulaire economie.
“Niemand werkt bij de Clique om multimiljonair te worden. Het team werkt daar omdat ze weten dat het anders kan [anders dan grondstoffen verbranden], want het systeem kan veranderen en circulair werken. De passie van mijn collega’s komt daar ook vandaan.”
Samen met het team wil Jurriaan het huidige systeem veranderen, want ‘het (systeem) kan beter’. Op dit moment worden er onvoldoende producten gemaakt van secundaire grondstoffen. En daarom wordt het lastig deze grondstoffen her te gebruiken. Het begint bij de bedrijven die de grondstoffen heel goed moeten scheiden, alleen dan kan het hergebruikt worden. Vervolgens is het een kwestie van de juiste lijntjes leggen (partnerships of eigen productie starten) om te zorgen dat grondstoffen wel een goed ‘vervolgleven’ krijgen. En dat gaat niet altijd in één keer honderd procent goed.
Volgens Jurriaan blijft dit een tocht waarbij je telkens tegen dingen aanloopt, waar je iets uitprobeert en soms ‘aankloot’ om ervan te leren. Uiteindelijk is dit dé manier waarop dingen worden veranderd. En zo werken we stap voor stap toe naar zijn ideale wereld. In die wereld, zonder nu na te denken over regels of praktische bezwaren, zouden er geen producten op de markt zijn die bestaan uit grondstoffen die niet herbruikbaar zijn. “Helaas kan dat nog niet.”
– Vivian